Πυρκαγιές και δημοκρατία

Οι φωτιές στην Ελλάδα είναι όπως οι σεισμοί. Θα συμβούν σίγουρα.

Για τους σεισμούς έχουμε λάβει μέτρα. Κανένα κτήριο δεν χτίζεται εκτός των προδιαγραφών του αντισεισμικού κανονισμού.

Για τις πυρκαγιές όμως δεν έχουν παρθεί αποτελεσματικά μέτρα. Τέτοια βέβαια δεν είναι το μάζεμα των πευκοβελόνων και το άνοιγμα δασικών δρόμων. Είναι όμως τα συστήματα πυρόσβεσης σε όλα τα περιαστικά δάση με δίκτυα εκτοξευτήρων νερού που τροφοδοτούνται από γεωτρήσεις, πηγάδια και δεξαμενές. Πενήντα χρόνια τώρα καίγονται τα δάση μας κι όμως …. τίποτα.

Γιατί; Το πολιτικό σύστημα ευνοείται απ’ τις περιαστικές πυρκαγιές! Οι διαπλεκόμενοι επεκτείνουν άναρχα και ανεξέλεγκτα τα σχέδια πόλης στις καμένες εκτάσεις. Αρκεί να υπάρχουν, οι πιασμένοι, κατάλληλοι, πολιτικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες και η δασική πυρκαγιά του περσινού καλοκαιριού θ΄ αποβεί εξαιρετικά αποδοτική. Τόσο σε χρήμα όσο και σε ψήφους.

Πρόκειται για άλλο ένα ζήτημα όπου φαίνονται τα καταστροφικά αποτελέσματα της ολιγαρχικής πολιτικής συγκρότησης της ελληνικής κοινωνίας. Όταν ο τελευταίος λόγος και η ευθύνη για τα πολιτικά ζητήματα περάσει στους πολίτες θα αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε αποτελεσματικά και τις δασικές πυρκαγιές. Οι πολίτες θα πάρουν τις αποφάσεις που τώρα αποφεύγουν οι πολιτικοί.

Αλεξόπουλος Διονύσης