Ποιος υπογράφει;

Θα έχετε δει νόμο δημοσιευμένο σε Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης. Ποιος υπογράφει; Μα ο υπουργός. Κι όμως όλα όσα γράφει ο νόμος δεν τα πρότεινε αυτός αλλά διάφοροι σύμβουλοι. Πρόκειται για υπαλλήλους του υπουργείου του ή κομματικά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος. Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν κρύβονται πίσω απ’ την υπογραφή του υπουργού.

Μπορεί ο νόμος ν’ αποδειχθεί επιζήμιος για το δημόσιο συμφέρον. Μπορεί να έχει τραγελαφικά αποτελέσματα. Μπορεί να περιέχει φωτογραφικές διατάξεις που ευνοούν συγκεκριμένους ανθρώπους (με το αζημίωτο πάντοτε, φυσικά). Κι όμως, ποτέ δεν θα μάθουμε ποιος τον σκαρφίστηκε. Ποιος έπεισε τον υπουργό να τον υιοθετήσει. Οι άνθρωποι που πρότειναν τις συγκεκριμένες διατάξεις θα συνεχίσουν την καριέρα τους. Υπηρεσιακή ή κομματική.

Πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα με τις νομοθετικές πρωτοβουλίες πολιτών. Εδώ αυτοί που προτείνουν λαμβάνουν την ευθύνη της πρότασής τους. Προβάλλουν τα ονόματά τους στις επιτροπές υποστήριξης της πρωτοβουλίας επιδιώκοντας να συλλέξουν τον απαιτούμενο αριθμό υπογραφών των συμπολιτών τους ώστε να διεξαχθεί το δημοψήφισμα.

Εν τέλει κάθε πολίτης που θα προτείνει-υποστηρίξει μια νομοθετική πρωτοβουλία θα γράψει αυτή του την πράξη στην προσωπική του πολιτική ιστορία. Συγκρίνετε την πολιτική υπευθυνότητα που παράγει ο θεσμός της νομοθετικής πρωτοβουλίας πολιτών σε σχέση μ’ αυτή των υπουργικών συμβούλων. Πράγματι, καμία σύγκριση.

Αλεξόπουλος Διονύσης